Çocuğunuzun Sizden Bir Şeyler Saklamasını Önlemenin 8 Yolu
Çocuğumuzun bizimle birçok şeyini paylaşabilmesi sağlıklı iletişimden geçmektedir. Sağlıklı iletişim için birden çok yol vardır;
1- Ebeveynler çocuklarının nasıl davranmalarını istiyorlarsa ona öyle davranmalıdırlar; örneğin kendileriyle iletişime geçmelerini istiyorlarsa onlar da çocuklarıyla “gerçek ve sağlıklı” iletişime geçmelidirler.
2- Anne-babanın çocuğuyla sağlıklı iletişim kurabilmesi ona saygı duymasıyla başlayacaktır. Anne baba çocuğunun da bir birey olduğunu; onun da bir dünyası olduğunu; onun da duygularının ve düşüncelerinin olduğunu hiçbir zaman unutmamalıdır. “çocuktur ne anlar” ya da “çocuk o unutur kırılmaz” gibi cümlelerle çocuğun duygu ve düşünce dünyasına saygısızlıktır asla yapılmamalıdır. Bu şekilde saygısız davranıldığında çocuğun kendisini değersiz hissetmesiyle özgüveni zedelenebilmektedir ve sağlıklı iletişim kurmak yolunda çocuk bir adım geriden gelebilmektedir.
3- Ebeveynin çocukla iletişim kurarken beden dili ile konuşma dili tutarlı olmalıdır. Diğer bir ifadeyle sağlıklı iletişim için ebeveynin sözleri ile davranışları uyumlu olmalıdır. Örneğin Sözde “saygı duyuyorum” diyerek iletişim esnasında duyguları veya düşünceleri görmezden gelinirse sağlıklı iletişim kurulamaz.
4- Bedenen çocuğun yanında olurken aynı zamanda ruhen de onunla olunmalıdır. Bir yandan iş yaparak, tv izleyerek ya da bilgisayarda meşgul olunurken diğer yandan çocukla iletişim kurulamamaktadır. Ona özel zamanlar ayrılmalıdır ve o zamanlarda sadece onunla olunmalıdır. Böylece çocuğun değerlilik inancı gelişmekte ve ebeveyniyle kendisine dair birçok şeyi paylaşması mümkün olabilmektedir. Unutulmamalıdır ki çok zaman ayırıyor olmak her zaman sağlıklı zaman ayrıldığını göstermemektedir; çocuğa çok zaman ayırarak sağlıksız iletişim kurulmasındansa az ve öz zaman ayrılması onunla sohbetin ve samimiyetin arttırılması adına daha faydalı olmaktadır.
5- Çocuğun istenen davranışları pekiştirilmelidir. Örneğin çocuk hata yaptığında bunu ebeveyne dürüstçe anlatabildiyse çocuğun doğru söyleme davranışı için çocuğa kesinlikle mutlu olunduğu iletilmelidir. Eğer ebeveyn çocuğunun olumlu davranışlarına odaklanır ve onları çoğu zaman manevi şekilde ödüllendirirse(sarılmak, öpmek, çok mutlu olduğunu dile getirmek vb) çocuğun bu istenen davranışı attırılmış olacaktır ve muhtemelen ileride bununla karşılaşma oranı artacaktır.
6- Çocuk ebeveyne göre yanlış bir davranış yapmış olsa bile anlatmasından dolayı dürüst davrandığı için mutlu olunduğu iletildikten ve dürüstçe davranması pekiştirildikten sonra çocuk sakin bir şekilde yargılanmadan dinlenmelidir. Unutulmamalıdır ki yetişkin bakış açısı ile çocuk bakış açısı çoğu zaman aynı olmamaktadır ve yetişkin ve çocuğun yaptığı çoğu eylem aynı amaca hizmet etmemektedir. O nedenle bu davranışın çocuk için ne anlama geldiği konuşulmalı, korkutulmadan kısa ve net açıklamalarda bulunulmalı ve doğru olan davranışın ne olduğu bu şekilde ifade edilmelidir; Ardından o konu üzerinde fazla durulmamalıdır.
7- Tüm bunlar yapılırken yani çocukla iletişim kurulurken kesinlikle çocuğun gözlerine bakarak konuşulmalıdır. Çocuk onu çok üzen sorununu aktardığında ciddiyetle dinlenmelidir ve sorun dinlendikten sonra asla gülünmemelidir. Ebeveyn hoşuna gittiği için gülme davranışını gerçekleştirecektir ancak çocuk aynı şeyi algılamayabilir. O esnada çocuk önemsenmediğini, saçma bir şey yaptığını düşünebilir ve daha kötüsü ‘sorunlarım komik ve paylaşırsam herkes güler’ algısını bilinçaltında kurgulayarak içe kapanma ve sorun paylaşmama eğilimine girebilir. Bu gibi durumlarda onunla empatik konuşulmalıdır; diğer bir ifadeyle çocuğun duygu ve düşüncelerinin anlaşıldığı konusunda çocuğa geribildirimde bulunulmalı ve onun aslında ne istediği dile getirilmelidir. Çocukların sorunlarını anlatmaktaki en büyük amacı aslında anlaşıldıklarını fark edebilmektir. Ebeveyn bu şekilde empatik iletişim yolunu kullandığında ve çocuğa onun duygularını tanıtarak konuştuğunda çocuk da bir süre sonra duygularını ifade edebilmeyi öğrenecektir. Unutulmaması gereken bir diğer önemli nokta da çocuğun ebeveyni model aldığıdır. Duygu ifadesi gibi iyi davranışlar model alındığı gibi olumsuz sözel davranışlar da model alınmaktadır.
8- Son olarak da çocuğun da bir birey olduğu anlatılan şekillerde hissettirilerek onun da seçme şansının olduğu, özel yaşamının ve özel alanının olduğu istemediği taktirde kimsenın o alana giremeyeceği, istemediği durumlarda ‘hayır’ diyebilme özgürlüğünün olduğu öğretilmeli; ancak bu öğretilirken de kesinlikle ailede de aynı şekilde uygulanmalıdır; ‘ben annenim bana hiçbir zaman hayır diyemezsin ya da özel alanına her zaman girebilirim’ gibi cümleler kurulmamalıdır. Böylece duygusal ya da fiziksel istismara uğrama oranları daha da azaltılabilir.
saglikpanosu.net sitesinde yayınlanan tüm yazıların hakları saklıdır. Yazıların tamamının veya bir kısmının www.saglikpanosu.net adresi tıklanabilir şekilde kaynak gösterilmeden herhangi bir yerde kullanılması yasaktır. Aksi durumlarda hukuki yollara başvurulur.
Bir Cevap Yazın